Badanie miało na celu weryfikację hipotezy o funkcjonalności modelu zintegrowanego pomiaru wyników kształcenia, który obejmuje dwa wymiary: osiągnięcia poznawcze (metoda pomiaru – test dydaktyczny) i osiągnięcia motywacyjne (metoda pomiaru – skala postaw w stosunku do danego przedmiotu nauczania, wybranych treści lub innej dziedziny). Model bazował na dorobku B. Niemierki (pomiar dydaktyczny, taksonomia celów: nauczania i wychowania), teorii motywacji Maslowa, definicja postawy S. Miki. Badanie trwało jeden semestr w 1988 roku i obejmowało dwie grupy konwersatoryjne (w sumie 25 osób). Uzyskane dane świadczyły o tym, że żaden z badanych nie przeszedł drogi identycznej z przewidywaną. Opracowanie statystyczne wykazało, że na pierwszych zajęciach występował brak korelacji między wiedzą i motywacją studentów, na ostatnich zaś korelacja ta była dodatnia na granicy istotności. Po uśrednieniu osiągnięcia w kształceniu były widoczne. Ostatecznie wyniki badania zostały przez autorkę ocenione jako dobrze rokujące dla funkcjonalności modelu. Problemy, które można napotkać: operacjonalizacja celów wychowawczych; konstrukcja testu dydaktycznego, nadającego się do stosowania tak na wejściu, jak i wyjściu; anonimowość badania (zachęca do szczerości, lecz uniemożliwia wykorzystanie pierwszego wyniku do indywidualizacji kształcenia).