Badanie zrealizowano w ramach środków finansowych MNiSW/NCN przeznaczonych na naukę w latach 2010-2012, umowa nr 3209/B/H03/2010/39. Analiza miała na celu dokonanie oceny efektywności procesu kształcenia i prowadzonych badań naukowych w wybranych szkołach wyższych. Wykorzystano dane 31 publicznych uczelni podlegających MNiSW w latach 2001-2008, w tym sprawozdania finansowe publikowane w Dzienniku Ustaw, Monitor Polski B; opracowania MNiSW dotyczące danych osobowych (Szkoły wyższe – dane podstawowe z lat 2002-2009); liczbę indeksowanych publikacji i listę cytowań znajdujących się w bazie Web of Science (WoS) oraz wartość grantów ministerialnych jako wskaźnik rezultatów działalności naukowej; liczbę absolwentów studiów stacjonarnych i niestacjonarnych jako wskaźnik rezultatu procesu kształcenia. Do pomiaru efektywności szkół wyższych wykorzystano metodę nieparametryczną DEA – oddzielnie dla uniwersytetów i szkół technicznych. Wyniki analiz pozwoliły stwierdzić, że badane uczelnie charakteryzowały się relatywnie niską efektywnością wykorzystania zasobów finansowych i osobowych – w zakresie działalności naukowej i dydaktycznej. W przypadku działalności naukowej uczelnie techniczne powinny zwiększyć rezultaty średnio o 64%, uniwersytety zaś – o 44%. W przypadku działalności dydaktycznej odsetki te równe były odpowiednio 47% i 24%. Stwierdzono również ujemną zależność między efektywnością działalności dydaktycznej i badawczej. Najliczniejsze okazały się uczelnie o niższej efektywności badawczej i wyższej efektywności dydaktycznej.