Celem badania była próba odpowiedzi na pytanie o poziom satysfakcji odbywanych studiów oraz ocenę procesu studiowania studentów uczelni publicznych i niepublicznych. Badaniem ankietowym objęto studentów ostatnich roczników studiów pierwszego i drugiego stopnia oraz jednolitych pięcioletnich studiów magisterskich na kierunkach związanych z naukami społeczno-humanistycznymi o wychowaniu dwóch uczelni krakowskich – publicznej i niepublicznej. Analizie poddano 373 kwestionariusze, w tym 217 z uczelni państwowej i 156 z niepublicznej. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić zmianę w tendencji postrzegania uczelni wyższych – tradycja i historia instytucji jako kryterium wyboru zaczęły ustępować jakości kształcenia i infrastrukturze. Studenci uczelni niepublicznej okazali się częściej znać cele nauczania realizowane w ramach zajęć, lepiej oceniali również dostępność konsultacji i przepływ informacji od uczelni do studentów, a także bazę dydaktyczną uczelni, przywiązywali większą wagę do wiedzy merytorycznej wykładowcy, częściej donosili o stosowaniu przez wykładowców osiągnięć technologicznych, nieco lepiej oceniali swoich wykładowców oraz posiadali większą satysfakcję ze studiów. W mniejszym stopniu preferowali zaś zajęcia w formie ćwiczeń i praktyk, optując najczęściej za wykładami. Niezależnie od rodzaju uczelni wśród motywów podjęcia nauki dominowała chęć zdobycia nowej wiedzy i rozwoju intelektualnego.