Badacze zwracają uwagę, że badania z zakresu modelu Wielkiej Piątki dotychczas był prowadzone głównie w odniesieniu do okresu dorosłości. Jednak w ostatnim czasie zauważa się wzrost liczby opracowań na ten temat, obejmujących także wcześniejsze okresy rozwojowe – dorastanie i dzieciństwo (Shiner, Caspi, 2003; Caspi, Roberst, Shiner, 2005). Badania podjęte w ramach tego projektu zostały oparte na postulatach Caspiego, Robersta i Shiner (2005), którzy podkreślili konieczność wyjścia w badaniach nad strukturą osobowości dzieci poza tradycyjny pomiar kwestionariuszowy. Celem badań zatem uczyniono weryfikację hipotezy, zgodnie z którą istnieje możliwość odtworzenia pięcioczynnikowej struktury cech osobowości w późnym dzieciństwie w wykorzystaniem nowego narzędzia – Obrazkowego Pomiaru Cech Osobowości Dzieci. W ramach konstrukcji nowego narzędzia przyjęto założenia: 1. Wielka Piątka jest odpowiednim modelem do badania osobowości dzieci w późnym dzieciństwie. 2. W badaniach osobowości dzieci można się opierać na danych samoopisowych. 3. Metody oparte na kodzie obrazkowym są bardziej odpowiednie do badania dzieci w późnym dzieciństwie niż metody werbalne. 4. Konfirmacyjna analiza czynnikowa jest koniecznym testem jakości pomiaru. Na podstawie wyników analizy narzędzia stwierdzono, że jest ono odpowiednie do badań naukowych nad rozwojem i strukturą osobowości dzieci w okresie późnego dzieciństwa. Dość słabo jednak wypadły wskaźniki rzetelności, które zmierzono za pomocą alfy Cronbacha. Wynik ten należy przypisać prostocie narzędzia, która jest niezbędna w badania prowadzonych na dzieciach. Badacze przewidują, że w kolejnym etapie powinno się przeprowadzić walidację modelu za pomocą nowych danych.