Przedmiot badania stanowiła ocena dialogu rodzinnego. Badaniem objęto grupę 474 siedemnastoletnich uczniów (w tym 63,1% stanowiły kobiety), mieszkających w Toruniu. 365 osób uczęszczało do trzech liceów ogólnokształcących, 109 do trzech techników. Do zebrania materiału badawczego posłużono się kwestionariuszem ankiety. Analiza otrzymanych odpowiedzi wykazała, że 82,1% respondentów uznało szczęśliwe życie rodzinne za wartość szczególnie ważną w swoim życiu, zdaniem 36% ankietowanych rodzina była ważna lub najważniejsza. Zgodnie z wypełnionymi kwestionariuszami co dziesiąty uczeń określił rodzinę jako miłość, ciepło, przyjaźń, szczęście, zaufanie, zrozumienie. Ponad 86% badanych posiadało poczucie wolności w środowisku rodzinnym (rozumiane jako wolność wypowiedzi, swoboda działania, szacunek, akceptacja oraz zaufanie rodziców), a przeszło 70% osób akceptowało posłuszeństwo w relacji rodzice – dzieci. Natomiast brak aprobaty w tym aspekcie relacji wyraziło 1,5% uczniów (odsetek braku odpowiedzi na to pytanie wynosił 13,5%). Wśród postulatów związanych z innym sposobem tworzenia stosunków rodzinnych respondenci wskazywali znaczenie partnerstwa, wzajemnego zaufania, przyjaźni, zrozumienia i akceptacji (z kolei nic nie zmieniłoby 20% młodzieży).