Celem badania była odpowiedź na pytanie: jaki wpływ na twórczość rysunkową dzieci ma otoczenie szkoły, rówieśników oraz jego sytuacja rodzinna. Próbę badawczą stanowiło 87 dzieci (w tym grupa 26 podopiecznych poradni psychologiczno-pedagogicznej w wieku od 5 do 11 lat, u których zdiagnozowano m.in. ADHD, MPD, wady wymowy, opóźnienie rozwoju, zaburzenia emocjonalno-motywacyjne czy niedojrzałość emocjonalną; pozostałą grupę badanych stanowili uczniowie klas I-III Szkoły Podstawowej nr 1 w Swarzędzu). Do zebrania materiału badawczego posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki wywiadu z pracownikami placówek, analizy dokumentów, techniki projekcyjnej oraz kwestionariusza ankiety z pytaniami zamkniętymi dla uczniów. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że u większości dzieci efekty w zakresie kompozycji kolorystycznej, kształtu, ideowo-tematycznej oraz elementów postaci ludzkiej wzrastają i wzbogacają się z wiekiem. Zgromadzony materiał pozwolił potwierdzić również założenie o wartości diagnostycznej rysunku (np. w przypadku struktury czy relacji panujących między członkami rodziny). Do najchętniej rysowanych motywów (w obu grupach) należały: różne przedmioty i postaci z bajek i książek, z kolej najrzadziej pojawiającym się tematem była rodzina.