W ramach projektu poświęconego postawom roszczeniowości przeprowadzono dwa badania. Celem pierwszego z nich było wykrycie temperamentalnych predyktorów trzech postaw roszczeniowych. Założono wstępnie, że im wyższa będzie roszczeniowość aktywna, tym wyższy jednocześnie będzie poziom złości i aktywności, a niższy poziom strachu. Przyjęto także, że wyższy poziom roszczeniowości biernej będzie wiązał się z niższym poziomem aktywności, a wyższy poziom roszczeniowości odwetowej – z wyższym poziomem niezadowolenia i złości oraz niższym poziomem strachu i towarzyskości. Za pomocą Kwestionariusza Temperamentu EAS Bussa i Plomina oraz Kwestionariusza Roszczeniowości Piotrowskiego i Żemojtel-Piotrowskiej przebadano 154 studentów Uniwersytetu Gdańskiego, studiujących zaocznie, oraz 99 słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Gdańsku i Słupsku (średnia wieku wszystkich badanych: 41,60). Potwierdzono zależność roszczeniowości aktywnej i strachu tylko w przypadku osób ze średniego przedziału wiekowego. U nich im niższy był strach, tym wyższa była roszczeniowość aktywna. Nie stwierdzono istotnych zależności w interakcji wieku i niezadowolenia. W przypadku roszczeniowości biernej potwierdzono interakcję wieku i niezadowolenia. Wyniki badania nie wykazały istotnych interakcji wieku i płci ze zmiennymi temperamentalnymi. W drugim badaniu próbowano wykryć osobowościowe uwarunkowania postaw roszczeniowych. Badaniem objęto 242 studentów Uniwersytetu Gdańskiego i Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, w tym 172 kobiety i 70 mężczyzn. Predyktorami roszczeniowości aktywnej okazały się młodszy wiek i niższa ugodowość. Natomiast poziom roszczeniowości biernej wynikał z młodszego wieku i neurotyzmu.