Badanie przeprowadzono, by scharakteryzować postawy nauczycieli przedmiotowych i wspomagających wobec sposobów i możliwości wykorzystania TIK w nauczaniu i uczeniu się uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Do zebrania materiału wykorzystano metodę pogłębionych wywiadów indywidualnych. Badaniem objęto 17 szkół, w tym pięć integracyjnych i 12 specjalnych w pięciu województwach: zachodniopomorskim, łódzkim, pomorskim, śląskim i kujawsko-pomorskim. Badani nauczyciele na ogół pozytywnie wypowiadali się na temat wykorzystywania TIK w nauczaniu; uważali je za naturalne i komplementarne wobec tradycyjnych narzędzi stosowanych w edukacji. Twierdzili również, że TIK zwiększają motywację i skuteczność oddziaływania na ucznia. Do korzyści wykorzystania TIK badani zaliczyli prowadzenie lekcji w mocno zróżnicowany sposób, poprawę komunikacji z niepełnosprawnymi uczniami i poprawę relacji nauczyciela z uczniem (nauczyciel rozumie świat ucznia: Facebook, Twitter itp.). W opinii nauczycieli TIK ułatwiają uczniom naukę, pełnią funkcje terapeutyczne (rozwój sprawności manualnej itp.), pozwalają doskonalić umiejętności komunikacyjne, dają szansę na opanowanie nowych umiejętności. Jeden z nauczycieli z województwa śląskiego mówił: Mam ucznia, który (…) zawsze się pyta „dzisiaj książka-yyy”, „dzisiaj komputer-tak”, no to zupełnie już jest jego inne podejście. Także ja czasami przeklikam to z książki do tego komputera (…) on chętniej to robi i nie jest to dla niego żmudna sprawa. Także na pewno dla tych dzieci zdecydowanie jest to atrakcyjna forma. Ona doskonali przede wszystkim koordynację, bo tutaj głównie dzieciaki mają problemy i wielozmysłowość – odbiór wielozmysłowy, bodźce które płyną z tego komputera, dźwięk, obraz, wyrazy, tekst, film, coś się rusza, coś się dzieje – bo takie dziecko musi poznawać świat wielozmysłowo bardziej niż takie dziecko, w cudzysłowie, normalne.