Celem badania była charakterystyka podobieństw i różnic w kształtowaniu się jakości życia związanej ze szkołą u uczniów pełnosprawnych i z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Do zebrania materiału wykorzystano Skalę Jakości Życia i Skalę Jakości Życia Ucznia w Szkole – narzędzia stworzone specjalnie na potrzeby projektu (Sadowska, 2006). Badaniem objęto 820 uczniów, w tym 507 z niepełnosprawnością intelektualną (307 uczyło się w szkołach specjalnych, 200 zaś w szkołach integracyjnych) oraz 313 uczniów o normalnym poziomie intelektualnym. Uczniowie pełnosprawni uczęszczali do klas piątych szkoły podstawowej, klas drugich gimnazjum oraz klas drugich szkoły zawodowej. Respondentów zapytano, jak oceniają satysfakcję z dawanej im przez nauczycieli możliwości zgłaszania i realizacji własnych pomysłów. Średnia zadowolenia w obu grupach uczniów wynosiła blisko 4,0. Średnia ocena satysfakcji uczniów ze szkoły ogólnodostępnej wyniosła 3,92, uczniów ze szkoły integracyjnej – 3,99, a uczniów ze szkoły specjalnej – 4,19. Uczniowie niepełnosprawni uczący się w szkołach specjalnych byli bardziej zadowoleni od swoich niepełnosprawnych rówieśników ze szkół integracyjnych. Istotne statystycznie różnice wystąpiły w ocenach uczniów uczęszczających do szkół zawodowych – uczniowie ze szkół specjalnych okazali się bardziej zadowoleni od swoich rówieśników ze szkół ogólnodostępnych. Nie stwierdzono podobnych różnic na poziomie szkoły podstawowej i gimnazjum. Zdaniem uczniów pełnosprawnych z gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych ich satysfakcja z relacji z nauczycielami wynikała z możliwości realizacji własnych pomysłów. Natomiast dla uczniów ze szkół integracyjnych najważniejsze były pomoc i życzliwość w relacji z nauczycielami.