Sformułowano następujące pytania badawcze: Jakie postawy wobec czasu dominują wśród młodzieży niedostosowanej? Jaka jest orientacja temporalna charakterystyczna dla młodzieży niedostosowanej społecznie? Czy młodzież niedostosowana odrzuca cele i zadania ważne dla innych dorastających i zastępuje je celami i zadaniami, które nie są powszechnie akceptowane przez młodzież i dorosłych członków społeczeństwa? Badaniem objęto 60 chłopców. 30 z nich uczęszczało do gimnazjów i sprawiało znaczne problemy wychowawcze. Natomiast pozostałych 30 uczniów uczęszczało do liceum w tym samym zespole szkół; uczniowie ci nie sprawiali problemów wychowawczych. Do zebrania materiału wykorzystano zmodyfikowane wersje kwestionariuszy Oczekiwania wobec przyszłości oraz Postawy wobec czasu. Młodzież niedostosowana społecznie do swoich celów życiowych najczęściej zaliczała uzyskanie statusu wybitnego fachowca, zachowanie dobrego stanu zdrowia, sympatię kolegów i szacunek wśród innych oraz dążenie do małżeństwa i prokreacji, komfort materialny i sławę. Najmniej ważne dla niedostosowanych uczniów były takie wartości jak dobre wykształcenie, praca oraz poszerzanie wiedzy. Z kolei młodzież niesprawiająca trudności wychowawczych chciała przede wszystkim zachować dobre zdrowie, odebrać dobre wykształcenie, zdobyć dobry zawód, mieć pracę i założyć rodzinę. Najmniej istotne w tej grupie okazały się takie wartości jak zdobycie sławy, aktywność społeczno-polityczna i dobra zabawa z przyjaciółmi. U młodzieży z obu grup stwierdzono stosunkowo silną orientację prorodzinną. W przypadku młodzieży niedostosowanej stwierdzono, że struktura treściowa i temporalna ich celów i zadań jest nierealistyczna – nieadekwatna do aktualnych warunków osobistych, warunków zewnętrznych i przyszłych.