Badanie przeprowadzono w celu diagnozy strategii kierowania placówką szkolną oraz typu pracy opiekuńczo-wychowawczej w wybranych szkołach. Uczestnikom projektu badawczego postawiono także pytania o postrzeganie funkcjonowania zarządzanej placówki, pracujących w niej nauczycieli oraz swojej roli kierownika. Próbę badawczą stanowiło 57 dyrektorów oraz wicedyrektorów różnego typu placówek (w tym zarówno małych, jak i zespołów szkół; szkół podstawowych oraz szkół średnich). Do zebrania materiału wykorzystano m.in. skalę opisaną przez Stefana Wlazłę. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że najkrótszy staż na stanowisku dyrektora lub wicedyrektora wiązał się z największym poczuciem sprawstwa i kompetencji. Zgromadzony materiał pozwolił również wykazać, że zdecydowana większość respondentów (70%) stosowała w strategii kierowania szkołą reguły formalno-prawne; w dalszej kolejności znalazły się osoby charakteryzujące się w działaniu rezygnacją z pełnej roli kierowniczej (13%), ukierunkowane na nauczyciela (8%), tworzące system kierowania szkołą (7%) oraz osobistości kierownicze (2%). 45% badanej kadry kierowniczej określiło typ opiekuńczego funkcjonowania swojej szkoły jako opiekę fragmentaryczną, 20% jako tradycyjną opiekuńczość szkolną, 15% wskazało wielostronną pracę opiekuńczą, 11% – formalizm opiekuńczy, a 9% – bezradność opiekuńczą.