Badanie przeprowadzono w celu diagnozy zarówno stanu materialnego (w tym: obiekty szkolne, wyposażenie, majątek placówek oświatowych), jak i stanu kadrowego szkolnictwa zawodowego. Analizie poddano także profile kształcenia w kontekście możliwości kadrowych oraz materialnych, a także zapotrzebowania zgłaszanego przez pracodawców. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano technikę wywiadu (rozmowy prowadzono z dyrektorami oraz nauczycielami), ankiety (którą zrealizowano wśród uczniów) oraz analizę dokumentacji. Badaniem objęto 87 szkół zawodowych w województwie warmińsko-mazurskim. Finalną analizę oparto na materiałach uzyskanych z 75 placówek (86%). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że większość obiektów szkolnych w województwie warmińsko-mazurskim powstało w okresie do lat osiemdziesiątych XX wieku (87%), co wiązało się z przestarzałymi obiektami pomocniczymi, laboratoriami oraz warsztatami. Wykazano również, że nauczyciele przedmiotów kształcenia ogólnego, technologowie oraz nauczyciele przedmiotów pomocniczych posiadali pełne wykształcenie. Natomiast nauczyciele oraz instruktorzy zawodu nie spełniali standardów określonych w rozporządzeniu ministra w sprawie wymagań dla nauczycieli szkół zawodowych. Dodatkowo okazało się, że rodzice uczniów szkół gimnazjalnych doradzali swoim dzieciom wybór szkół ogólnokształcących (80%), a 70% rodziców uczniów szkół zawodowych było zadowolonych z wyboru swoich dzieci. Natomiast sami uczniowie szkół zawodowych w 55% wyrazili zadowolenie z dokonanego wyboru placówki. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami doświadczali oni w środowisku lokalnym obniżenia statusu ich wykształcenia. Na podstawie opinii pracodawców udało się ustalić, że jedynie 5,7% kontaktowało się z dyrektorami placówek w celu wskazania potencjalnych kierunków profilowania edukacji uczniów szkół zawodowych.