Celem badania była próba weryfikacji opinii o tym, że najefektywniej na rewalidację dziecka upośledzonego umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym w przedszkolu specjalnym wpływają wszystkie indywidualne formy współpracy z rodziną oraz zajęcia otwarte z udziałem rodziców. Opinia była weryfikowana empirycznie za pomocą metody indywidualnych przypadków oraz monografii pedagogicznej. Posłużono się także technikami wywiadu, badaniami dokumentacji oraz obserwacją. Badanie przeprowadzono w Szczecinie; objęto nim 17 dzieci w wieku od 6 do 9 lat (w tym 12 chłopców i 5 dziewcząt) z dwóch oddziałów przedszkolnych, kadrę pedagogiczną placówki oraz rodziców. Przeważały dzieci z umiarkowanym stopniem upośledzenia umysłowego (14 dzieci). Badanie wykazało, że przedszkole specjalne stosuje zróżnicowane formy współpracy z rodzicami. Istnieją zależności pomiędzy zaangażowaniem rodziców we współpracę z przedszkolami a efektami rewalidacji, ocenianymi postępami w zakresie sprawności motorycznych, samoobsługi, komunikowania się z otoczeniem i uspołecznienia. Badania ujawniły także zależności pomiędzy warunkami rodzinnymi a efektami rewalidacji.