Badanie przeprowadzono w następujących celach: 1) oceny efektywności metoda Delacato w terapii zmniejszenia zaburzeń sensorycznych u dzieci z autyzmem; 2) oceny efektywności metody ruchu rozwijającego w terapii zmniejszania zaburzeń sensorycznych u dzieci z autyzmem; 3) porównania efektywności danych metod na wybranej grupie badawczej. Próbę badawczą stanowiło 30 dzieci w wieku od 4 do 13 lat. Respondentów podzielono na dwie 15-osobowe grupy – osoby z jednej z nich przez dziewięć miesięcy poddawano terapii MRR, natomiast u osób z drugiej grupy zastosowano przez ten sam okres terapię stymulacji sensorycznej według Delacato. Wśród badanych znajdowały się dzieci o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności intelektualnej. Do zebrania materiału badawczego posłużono się autorskim kwestionariuszem zaburzeń sensorycznych. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono ogólne zmniejszenie poziomu natężenia zaburzeń sensorycznych we wszystkich aspektach w statystycznie istotnym stopniu w obu badanych grupach. Na podstawie uzyskanych wyników wykazano największy spadek w przypadku nadwrażliwości słuchu (15,9%) i białego szumu słuchu (18,7%), natomiast najmniejszą w nadwrażliwości węchu (4,3%) oraz nadwrażliwości smaku (4,7%). Okazało się, że terapia SS istotnie zmniejszyła nadwrażliwość (równowagi, słuchu i wzroku), niedowrażliwość (we wszystkich aspektach zmysłowych) oraz biały szum (dotyku, propriocepcji, węchu, słuchu i smaku). Z kolei terapia prowadzona MRR efektywnie zmniejsza nadwrażliwość, niedowrażliwość oraz biały szum w odniesieniu do wszystkich badanych zmysłów.