Celem badania było określenie zakresu wykorzystania wiedzy informatycznej i z zakresu technologii informacyjno-komunikacyjnej (TIK) w praktyce zawodowej wśród absolwentów edukacji techniczno-informatycznej na Politechnice Radomskiej. Badaniem objęto absolwentów, którzy uzyskali pracę w zawodzie nauczycielskim (N = 42), oraz osoby, które zdecydowały się pracować poza wyuczonym zawodem (N = 14). Wszyscy mieszkali i pracowali w Radomiu lub jego okolicach. Absolwenci z pierwszej grupy uczyli we wszystkich typach szkół (od podstawowej do wyższej) różnych przedmiotów (od nauczania początkowego przez przedmioty ogólnokształcące po informatykę lub technologię informatyczną), nieraz nawet kilku przedmiotów na raz. Niemal wszyscy badani z tej grupy posługiwali się komputerem w pracy z uczniami, przy czym jako podstawowe narzędzie służył głównie nauczycielom informatyki lub technologii informacyjnej (37 osób). Poziom wiedzy informatycznej uzyskanej w toku studiów wystarczał absolwentom do posługiwania się komputerem na lekcjach. Wśród najczęstszych trudności związanych z nauczaniem wspomaganym komputerem nauczyciele wymieniali zbyt małą liczbę urządzeń w salach lekcyjnych i brak niektórych programów. Dla niektórych utrudnieniem była również obecność języka angielskiego w informatyce. W drugiej grupie badanych znalazły się głównie osoby pracujące w handlu (cztery) i usługach telekomunikacyjnych (pięć) oraz pojedyncze osoby zatrudnione w innych branżach, takich jak muzyczna czy medyczna. Niemal wszystkie posługiwały się w pracy komputerem lub innego rodzaju urządzeniem elektronicznym (kamera, rzutnik, tachograf, kasa fiskalna). Dla części respondentów wiedza dotycząca obsługi komputera pozyskana w trakcie studiów okazała się wystarczająca, w pozostałych przypadkach badani musieli przejść specjalne szkolenie z zakresu posługiwania się danym urządzeniem. Wśród podstawowych trudności w obsłudze komputera lub innego urządzenia elektronicznego pojawiły się: poziom programu obsługującego urządzenie, język obsługi (np. angielski) i zawiłości programu użytkownika.