Badanie przeprowadzono w następujących celach: 1) Zbadanie procesu kształtowania umiejętności społecznych dzieci z umiarkowanym i znacznym stopniem niepełnosprawności intelektualnej. 2) Wyjaśnienie dynamiki rozwoju umiejętności społecznych dla efektywniejszego przeprowadzenia pracy korekcyjno-wychowawczej. 3) Określenie grup dzieci według stopnia ukształtowania umiejętności społecznych. 4) Wyjaśnienie efektywności pracy nad kształtowaniem umiejętności społecznych z wykorzystaniem piktogramów. Badaniem eksperymentalnym objęto 262 uczniów w wieku od 6-7 do 13-14 lat (doboru dokonano na podstawie poziomu niepełnosprawności intelektualnej F 71 i F 72 oraz współczynnika intelektu – przedział od 49 do 35 pkt oraz od 34 do 20 pkt). Do zebrania materiału badawczego wykorzystano autorski kwestionariusz oraz technikę obserwacji. 33% dzieci opanowało umiejętność jedzenia i zachowania się przy stole (po sześciu miesiącach odsetek ten wzrósł do 38%). 52% uczniów nie miało problemów w zakresie umiejętności ubierania się, a pod względem higieny osobistej – 54%. Najniższe wyniki odnotowano w obszarze umiejętności życia codziennego (w tym m.in.: pomoc innym, wykonanie poleceń, prace w domu) – wśród badanych powyższe kompetencje posiadało 23% respondentów (u 14% zaobserwowano częściowe wykształcenie się tych umiejętności).