Abstrakt: |
Celem badań było uzyskanie opinii uczniów o funkcji i treści przedmiotu wiedza o społeczeństwie. Anonimowymi badaniami ankietowymi objęto 93 uczniów klas czwartych i 90 uczniów klas trzecich z LO w Tarnowie. W ankiecie zawarto trzy pytania: Czy w programie szkoły winien istnieć przedmiot Wiedza o społeczeństwie? Jeżeli tak, to w której klasie, w jakim wymiarze godzin i w jakiej formie (obowiązkowej czy uzupełniającej)? Jaka według ciebie winna być zasadnicza tematyka i treść programu? Jakich korzyści oczekujesz z nauczania tego przedmiotu? Spośród 183 uczniów tylko jeden zakwestionował potrzebę utrzymania tego przedmiotu w programie LO. 96% uczniów widziało konieczność uczenia się tego przedmiotu w jednej, ostatniej klasie LO w wymiarze dwóch godzin tygodniowo. Pozostałe 4% uważało za celowe utrzymanie przedmiotu również w tej klasie, ale w wymiarze jednej godziny tygodniowo. Większość (65%) nie kwestionowała konieczności obowiązkowej oceny, 35% zaproponowało funkcjonowanie przedmiotu na zasadzie zaliczenia, uzasadniając to możliwością większego komfortu dyskusji, różnorodnością zainteresowań, przekonań i poglądów oraz swobodą w ich głoszeniu, a także dowolnością wyboru poszczególnych treści programowych. Według większości ankietowanych treści programowe powinny koncentrować się na najważniejszych problemach społecznych, politycznych i kulturalnych współczesnej rzeczywistości polskiej i międzynarodowej. 90% respondentów wymieniało na pierwszym miejscu aktualną sytuację społeczno-polityczną Polski, jej pozycję i rolę w świecie. Młodzież sugerowała możliwość wyboru przez grupy uczniów poszczególnych treści według skali zainteresowań i posiadanej wiedzy, a nawet podziały na grupy problemowe i dyskusyjne w poszczególnych klasach. Spodziewano się korzyści polegającej na zlikwidowaniu u młodzieży apatii i bezideowości, o którą często jest posądzana, a dzięki zrozumieniu podstawowych mechanizmów funkcjonowania życia społeczno-gospodarczego – wpływu na nie i lepszego organizowania według własnych ambicji i potrzeb. |