Badanie przeprowadzono w celu weryfikacji metodyki pomiaru kapitału społecznego na przykładzie przedstawicieli samorządów terytorialnych w Wielkopolsce, w sześciu wybranych powiatach. W pięciu odnotowano w ciągu ostatnich dwóch lat najwyższą stopę bezrobocia, a w jednym najniższą. Przyjęto, że stopa bezrobocia odzwierciedla poziom zagrożenia wykluczeniem oraz brak spójności społecznej. W badaniu uczestniczyło 24 przedstawicieli jednostek samorządu lokalnego. Badanie składało się z czterech etapów: doboru próby, przygotowania narzędzi badań operacyjnych do określonych zbiorowości i pomiaru atrybutów kapitału społecznego, zapewnienia porównywalności wyników oraz określenia poziomu kapitału społecznego w wytypowanych jednostkach lokalnych. Sformułowano dwie hipotezy badawcze: 1. Wysoka stopa bezrobocia w regonie jest odzwierciedleniem niskiego poziomu kapitału społecznego. 2. W strukturze kapitału społecznego można wyróżnić grupy zasobów bardziej i mniej ze sobą związane. Stwierdzono małe zróżnicowanie kapitału społecznego w ocenie przedstawicieli samorządów. Odnotowano zmienny przebieg profili w badanych powiatach. We wzorcowym powiecie poznańskim dla samorządowców najważniejsze było zaufanie, ale w dwóch innych powiatach (Wągrowiec i Środa Wielkopolska) zaufanie okazało się jeszcze ważniejsze. Okazało się ponadto, że lojalność miała najmniejsze znaczenie w powiecie wągrowieckim. Wyniki badania potwierdziły przydatność zastosowanych metod badawczych w realizacji celu pracy.