Celem badania był opis współpracy nauczyciela z uczniem niepełnosprawnym oraz analiza zalet terapeutycznych i poznawczych nauczania języka obcego uczniów z niepełnosprawnością w środowisku szkolnej integracji. W badaniu wzięło udział 71 nauczycieli języków obcych pracujących w szkołach ogólnodostępnych (w tym w szkołach podstawowych – 30, gimnazjach – 23, liceach – 18). Najwięcej respondentów uczyło języka angielskiego (32 osoby), 21 osób uczyło języka niemieckiego, języka francuskiego – 15, a pięć osób – języka hiszpańskiego. Wypowiedzi badanych dotyczyły łącznie 144 uczniów z niepełnosprawnością. W wyniku przeprowadzonego badania ankietowego stwierdzono, że najwięcej korzyści terapeutycznych w opinii pedagogów występuje w przypadku nauki języka obcego przez uczniów z wadą słuchu oraz z niepełnosprawnością intelektualną. Jednocześnie w tych samych grupach odnotowano stosunkowo niski przyrost kompetencji językowo-komunikacyjnych. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami nauka języka obcego spełnia ponadto funkcję poznawczą oraz podnosi wiarę w siebie. Ankietowani wśród trudności w realizacji idei integracji na lekcji języka obcego wskazywali najczęściej zbyt liczne klasy (59%) oraz brak uregulowań prawnych i wskazań metodycznych co do specjalnych programów przedmiotowych dla ucznia z deficytem (56%). W dalszej kolejności zwracano uwagę m.in. na trudny dostęp do informacji na temat danej niepełnosprawności (53%), brak możliwości dodatkowej pracy indywidualnej (52%), a także brak lub utrudnioną współpracę z rodzicami/opiekunami dziecka (49%).