Celem badania była diagnoza stopnia zaangażowania uczniów w podejmowanie decyzji, jak uczyć na lekcjach języka obcego, oraz analiza stosunku respondentów wobec negocjacji w klasie. Próbę badawczą stanowili nauczyciele oraz uczniowie różnego rodzaju szkół (począwszy od gimnazjum) w województwie wielkopolskim. Łącznie w badaniu wzięło udział 150 uczniów i studentów (76 kobiet i 74 mężczyzn) oraz 70 nauczycieli (57 kobiet i 13 mężczyzn). Do zebrania materiału badawczego zastosowano kwestionariusz ankiety. Zdecydowana większość respondentów chciałaby negocjować sylabus (86,67%), a odsetek osób przeciwnych wynosił zaledwie 13,33%. Odnotowano, że pozytywne ustosunkowanie charakteryzowało częściej kobiety (90,79%) niż mężczyzn (82,43%). Na podstawie zgromadzonego materiału wykazano, że prawie połowa osób przeciwnych negocjowaniu sylabusa miała kłopoty z uzasadnieniem swojego negatywnego stanowiska. Natomiast wśród powodów podanych przez 47,36% respondentów znalazły się m.in.: wprowadzanie chaosu oraz brak powodu, by zmieniać tradycyjny rozkład ról w relacji nauczyciel – uczeń. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami najpowszechniej negocjuje się w szkole średniej – 72,73% ankietowanych potwierdziło spotkanie się z tym zjawiskiem. Najwięcej negatywnych odpowiedzi odnotowano w grupie studentów (55,74% osób nigdy nie zetknęło się z negocjowaniem). Ponadto wykazano, że najczęściej współdecydowano o stosowanych metodach i technikach nauczania (44,83%); uczniowie mieli również wpływ na tempo realizacji programu (43,68%), wybór podręcznika, formuły pracy domowej oraz sposób i zakres oceniania (po 31,03%).