Celem badania była wieloaspektowa analiza specyficznego profilu deficytów poznawczych u dorosłych z dysleksją. Badaniem objęto 318 osób w wieku 18-30 lat, w tym głównie studentów i absolwentów wyższych uczelni. Z próby wykluczono osoby z zaburzeniami neurologicznymi, zaburzeniami narządów zmysłów, chorobami metabolicznymi i niepełnymi danymi, ponadto wyeliminowano również osoby biorące narkotyki i leki psychotropowe. Wykorzystano następujące narzędzia badawcze: Profil Diagnostyczny (Smythe, Gayrmathy, 2007), Kwestionariusz objawów dysleksji u dorosłych KODD (Vinegad, 1996), test Nieznany język (Bogdanowicz, 2008), test Usuwanie głoski w śródgłosie własnej konstrukcji, Test Świadomości Fonologicznej (Kaja, Nair, 2003), Test Płynności Newcomba (adapt. Pąchalska, 2007), Test Trudnej Figury (Bogdanowicz, Radtke, Sajewicz-Radtke, 2008). Osoby z dysleksją uzyskały znacząco niższe wyniki niż osoby bez dysleksji we wszystkich uwzględnionych testach mierzących zdolności fonologiczne i metafonologiczne, z wyjątkiem tych sprawdzających słuch fonemowy. U dorosłych z dysleksją zaobserwowano również niższy poziom fluencji werbalnej, ale wyłącznie mierzonej za pomocą prób WMS-III. Podobne częściowe potwierdzenie zakładanej hipotezy uzyskano w przypadku funkcji wzrokowo-przestrzennych – deficyty u osób z dysleksją stwierdzono tylko w zakresie Testu Trudnej Figury. Osoby z dysleksją różniły się również od osób z grupy kontrolnej niższym poziomem pamięci roboczej.