Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: Jak kształtuje się sieć wsparcia społecznego młodzieży niewidomej? Jakie jest wsparcie społeczne młodzieży niewidomej w zakresie emocji, afirmacji, pomocy, jak i w aspekcie ogólnym? Jakie są kompetencje społeczne młodzieży niewidomej? Czy istnieje, a jeżeli tak, to jaki charakter ma zależność pomiędzy wsparciem społecznym a kompetencjami społecznymi młodzieży niewidomej? Do zebrania materiału posłużono się Kwestionariuszem Wsparcia Społecznego (NSSQ) oraz Kwestionariuszem Kompetencji Społecznych (KKS). W badaniu wzięły udział 32 osoby w wieku od 17 do 24 lat (19 kobiet oraz 13 mężczyzn). Większość respondentów wychowywała się w rodzinach pełnych (62,50%) oraz mieszkała w miastach (69,70%). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że sieć wsparcia społecznego badanej młodzieży niewidomej tworzyły 173 osoby. Respondenci wymieniali od jednej do piętnastu osób znaczących, w związku z czym średnia wyniosła 5,41 powiązania na jednego badanego. Okazało się, że ważną rolę w życiu ankietowanych pełnili członkowie rodziny, a przede wszystkim matki (15,61%), w dalszej kolejności siostry (8,67%), ojcowie (8,09%), bracia (6,36%) oraz babcie (4,62%) i dziadkowie (2,89%). Odnotowano ponadto, że ważną rolę odgrywali także pedagodzy (8,09%), przyjaciele (5,78%) oraz sympatia (5,20%). Zgodnie ze zgromadzonym materiałem wykazano również, że większość badanych w ogólnym wymiarze wsparcia społecznego osiągnęła poziom przeciętny (84,38%), 9,38% osób uzyskało wyniki wysokie, a 6,25% – niskie. Potwierdzono zależność pomiędzy wsparciem społecznym a kompetencjami społecznymi badanej młodzieży niewidomej.