Celem badań była weryfikacja hipotezy mówiącej, że w praktycznej działalności nauczyciela wychowania fizycznego nie ma dotąd zastosowania prakseologiczny model szkolnego wychowania fizycznego. Postawiono następujące pytania badawcze: Jaką siłę wyboru spośród różnych umiejętności i czynności wpływających na efektywność pracy nauczyciela wychowania fizycznego ma przestrzeganie w codziennej działalności zasad prakseologicznych? Czy płeć badanych nauczycieli różnicuje wagę wyboru tego składnika? Posłużono się metodą ankiety, która zawierała rejestr różnych sfer umiejętności, potrzeb i czynności nauczyciela, mogących wpływać na efektywność oddziaływań dydaktyczno-wychowawczych, a także uwzględniała indywidualne dane badanych. Ankieta była w dużym stopniu modyfikacją wcześniejszej wersji, przygotowanej przez Pracownię Kształcenia i Zatrudnienia Kadr Kultury Fizycznej Instytutu Nauk Humanistycznych AWF Warszawa. Ankietą objęto 346 nauczycieli wychowania fizycznego (127 kobiet i 219 mężczyzn) pracujących w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych z województw wschodniej Polski. Wyniki potwierdziły wstępną hipotezę: prakseologiczny model wychowania szkolnego jest w dalszym ciągu modelem nominalnym. Stwierdzono, że nauczyciele – zarówno kobiety, jak i mężczyźni – prawie zupełnie pomijają w swojej codziennej pracy znaczenie prakseologii jako metody skutecznego działania. Pod względem siły wyboru tego składnika płeć nie różnicuje respondentów. Dla poprawienia sytuacji w zakresie uwzględnienia w praktycznej realizacji procesu wychowania fizycznego jego założeń teoretycznych – badania pedagogiczne powinny się skoncentrować w o wiele większym stopniu na sprawdzaniu wzajemnych odniesień między teorią a praktyką wychowania fizycznego. Właściwa realizacja teoretycznych koncepcji wychowania fizycznego wymaga nie tylko reformy systemu edukacji narodowej i innego kształcenia nauczycieli, lecz także wdrażania rozwiązań organizacyjno-metodycznych, które świadczyłyby o spójności systemu wychowania fizycznego.