Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: Jaki jest poziom kompetencji społecznych studentów niepełnosprawnych w porównaniu ze studentami pełnosprawnymi? Czy istnieje, a jeśli tak, to jaki ma charakter zależność zachodząca pomiędzy kompetencjami społecznymi a wsparciem społecznym z uwzględnieniem zmiennej pośredniczącej, jaką jest poziom inteligencji emocjonalnej badanych? Do zebrania materiału badawczego zastosowano Kwestionariusz Kompetencji Społecznych (KKS) A. Matczak, Kwestionariusz Wsparcia Społecznego (NSSQ) S. Norbeck, Kwestionariusz Inteligencji Emocjonalnej (INTE) N.S. Schutte, J.M. Malouffa, L.E. Halla i in. Próbę stanowiło 70 studentów (w tym 34 osoby niepełnosprawne ruchowo jako grupa podstawowa „A” i 36 osób pełnosprawnych jako grupa porównawcza „B”) w wieku od 19 do 25 lat. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że poziom kompetencji społecznych ankietowanych w zdecydowanej mierze sytuował się w zakresie wyników przeciętnych lub niskich. Wykazano również, że badane osoby niepełnosprawne ruchowo wyróżniał znacząco niższy poziom kompetencji społecznych przede wszystkim w sytuacjach wymagających prezentowania siebie oraz asertywnego zachowania. Respondenci z uszkodzeniem narządu ruchu uzyskiwali mniej wsparcia społecznego we wszystkich wymiarach (tj. emocjonalnym, afirmacyjnym, praktycznym i aspekcie ogólnym). Na podstawie zgromadzonego materiału odnotowano także istotną różnicę międzygrupową na niekorzyść studentów niepełnosprawnych pod względem poziomu inteligencji emocjonalnej.