Autor artykułu poddał analizie oczekiwania młodych ludzi i możliwości ich realizacji po wejściu na rynek pracy. Wyniki badania Deloitte w 2013 roku wskazują, że młodzi Polacy – na tle europejskim – nisko oceniają przygotowanie do życia zawodowego, jakie daje uczelnia. Z opinią, że uczelnie przygotowują do przyszłych obowiązków zawodowych, zgodziło się 5% badanych z Albanii, 7% ze Słowacji, 10% z Polski, 15% z Rumunii, 17% ze Słowenii, 18% z Łotwy, 21% z Węgier, 24% z Bułgarii, 25% z Czech, 29% z Estonii oraz 50% z Litwy. Z kolei ze zdaniem, że uczelnie przygotowują do poszukiwania pracy, zgodziło się odpowiednio: 3%, 6%, 8%, 5%, 12%, 11%, 11%, 11%, 11%, 19% oraz 24%. Autor zwraca uwagę także na zjawisko NEET – osób niezatrudnionych, nieuczących się ani niedokształcających się. Wyniki badań wskazują, że do pozostania w kategorii NEET mają największe predyspozycje osoby wcześniej kończące edukację, kobiety i osoby bierne zawodowo. Innym negatywnym zjawiskiem dotykającym młode osoby jest liczba umów terminowych zawieranych w pierwszej pracy. Okazuje się jednak – według analiz OECD (2013) i Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej (2013) – że umowy te odgrywają pozytywną rolę dla zwiększenia zatrudnienia. Wyniki analiz wskazują, że spośród krajów OECD to w Polsce największa jest skala zatrudnienia na umowy czasowe.