Celem badania była odpowiedź na pytanie: czy postawy rodzicielskie percypowane przez dorastających różnicują stosowane przez nią strategie radzenia sobie w sytuacjach społecznego konfliktu? Do zebrania materiału badawczego zastosowano kwestionariusz PCR forma III Roe-Siegelman oraz kwestionariusz stylu rozwiązywania konfliktów (KSRK) w opracowaniu T. Wacha. Badaniem objęto 68 dziewcząt oraz 58 chłopców w wieku od 14 do 15 lat (łącznie próba wynosiła 126 osób). Respondenci uczęszczali do drugiej klasy gimnazjum we Wrocławiu. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że uległy sposób reagowania dziewcząt na napięcie emocjonalne powstawał wskutek stawiania wygórowanych wymagań, nieliczenia się z możliwościami rozwojowymi oraz ograniczeniami praw do samodzielności. Z kolei do warunków sprzyjających rozwoju strategii ulegania u chłopców zaliczono pozytywne relacje z matką, wzajemne obdarzanie się miłością oraz troskę macierzyńską. Na podstawie zgromadzonego materiału wykazano również, że matki chłopców, którzy stosowali agresywną strategię radzenia sobie w sytuacjach społecznego konfliktu, wyróżniały się postawą wymagającą (wskaźnik ujemny). Natomiast postawa kompromisu towarzyszyła chłopcom wychowywanym przez matki nadmiernie opiekuńcze (wskaźnik ujemny).