W badaniu wzięło udział 451 osób, w tym 278 dziewcząt i 173 chłopców. Do zebrania materiału wykorzystano Kwestionariusz Sposobów Radzenia Sobie KSRS Lazarusa i Folkman; oceny religijnych strategii radzenia sobie ze stresem dokonano za pomocą kwestionariusza RCOPE Pargamenta. Posłużono się także autorskim kwestionariuszem, w którym proszono młodzież o wypowiedź na temat jednej stresującej sytuacji, doświadczonej w ostatnim czasie. Stwierdzono istnienie statystycznie istotnych różnic między osobami doświadczającymi różnych sytuacji stresowych w zakresie pięciu strategii religijnych: przemiany życia, poddania się woli Boga, błagania o bezpośrednią interwencję, wsparcia duchowego i pozytywnego przewartościowania religijnego. Okazało się ponadto, że dziewczęta częściej niż chłopcy uznawały w szkolnej sytuacji stresowej własną rolę w rozwiązywaniu problemów, podejmowały odpowiedzialność, ale też częściej poddawały się woli Boga i częściej podejmowały praktyki religijne. Chłopcy natomiast częściej wybierali samodzielne radzenie sobie; w trudnych sytuacjach szkolnych nie zwracali się do nikogo o pomoc. Podobnie w sytuacjach osobistych dziewczęta wybierały współpracę z Bogiem częściej niż z partnerem, co jest konsekwencją ich większej – w porównaniu z chłopcami – religijności (Walesa, 2006). Badana młodzież stosowała strategie tradycyjne, pozareligijne w przypadku stresorów rówieśniczych i szkolnych częściej niż w sytuacji radzenia sobie z problemami rodzinnymi czy osobistymi.