Celem badania była analiza problemu przystosowania dzieci z ADHD do warunków szkolnych w klasach nauczania początkowego. Badaniem objęto placówki szkolne, poradnie psychologiczno-pedagogiczne oraz jedną placówkę opiekuńczo-wychowawczą z województwa śląskiego. We wstępnym etapie badania przeprowadzono wywiady i rozmowy z pedagogami i psychologami szkolnymi oraz nauczycielami-wychowawcami klas początkowych. Na tej podstawie wyłoniono grupę 26 uczniów z zespołem ADHD, którą objęto kolejnym etapem badania, w tym osiem dziewczynek i 26 chłopców w wieku 7-10 lat. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem ankiety z elementami wywiadu skierowanej do dzieci. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że dzieci z zespołem ADHD w młodszym wieku szkolnym lubiły przebywać w grupie i bawić się z rówieśnikami, rozumiały też, że grupa może stanowić dla nich oparcie, o ile objęte były prawidłową opieką ze strony najbliższych. Badane dzieci miały bardzo silną potrzebę akceptacji i poczucia bezpieczeństwa, co wyrażano chęcią zwracania się do nich po imieniu i wyraźnymi protestami w przeciwnym przypadku. Dzieci posiadały także swoje ulubione zabawy, były często inteligentne i zdolne, przy czym nie lubiły, gdy przerywano im ulubioną zabawę. Złość w takich sytuacjach wyrażały jednak sporadycznie. Badani nauczyciele-wychowawcy, pedagodzy oraz pracownicy poradni psychologiczno-pedagogicznej mieli dobre rozeznanie w sytuacji zdrowotnej i rodzinnej dziecka z ADHD znajdującego się pod ich opieką.