Badanie miało charakter ilościowo-jakościowy i zostało przeprowadzone w celu analizy dźwiękowej mowy w antropomotorycznej perspektywie opisu dziecka w wieku przedszkolnym. Próbę badawczą stanowiło 18 dzieci uczęszczających do przedszkola w Orzeszu (w tym 13 w wieku pięciu lat oraz pięcioro w wieku czterech lat). Zgodnie z wstępnym przesiewowym badaniem logopedycznym okazało się, że 52,53% badanych wyróżniał prawidłowy rozwój mowy, natomiast wady wymowy występowały u 47,37%. W eksperymencie wykorzystano zadania opracowane w oparciu o Próbę sylabową oceny niepłynności mówienia Z.M. Kurkowskiego (w tym: powtarzanie zdań w zabawie, nazywanie obrazków, budowanie opowiadania składającego się z czteroelementowej historyjki). W badaniu ocenie poddano stan rozwoju semantyki zachowań ruchowych w zakresie motoryki dużej, motoryki małej oraz poziom funkcjonowania koordynacji wzrokowo-ruchowej. Zweryfikowano także wyniki badania motoryki wybranych narządów artykulacji (warg i języka) w kontekście analizy praksji kinestetycznej oralnej. Zgromadzony materiał pozwolił stwierdzić, że dzieci, które uzyskały pozytywne wyniki w próbach motorycznych, reprezentowały wyższy poziom realizacji dźwiękowej mowy. Potwierdzono w ten sposób istnienie ścisłej zależności pomiędzy poziomem dźwiękowej realizacji mowy a stanem dojrzałości motorycznej.