Celem badania było określenie zależności między dramą a poziomem inteligencji emocjonalnej u uczniów z różnymi strategiami reprezentacji. Zastosowano metodę eksperymentu, którym objęto losowo wybraną grupę 49 licealistów z województwa śląskiego. Badanych podzielono na grupę eksperymentalną i kontrolną. Czynnikiem eksperymentalnym, wprowadzonym dla pierwszej grupy, były warsztaty dramowe, trwające 30 godzin. Do pomiaru poziomu inteligencji emocjonalnej zastosowano kwestionariusz I. Przybylskiej (2007). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić istotną statystycznie różnicę między pomiarami początkowymi i końcowymi w przypadku grupy eksperymentalnej, co prowadziło do przyjęcia hipotezy o istotnym wpływie dramy na inteligencję emocjonalną. W przypadku grupy kontrolnej nie stwierdzono analogicznej, istotnej statystycznie różnicy między pomiarami. Weryfikacja hipotez szczegółowych dotyczących wpływu dramy na inteligencję emocjonalną uczniów o wizualnym, kinestetycznym i mieszanym systemie reprezentacji pozwoliła stwierdzić brak istotnych zależności między pomiarami początkowymi i końcowymi w tych grupach, co prowadziło do wniosku, że drama oddziałuje na poziom inteligencji emocjonalnej niezależnie od systemu reprezentacji ucznia. Wywiady przeprowadzone dodatkowo z częścią uczniów ujawniły, że zajęcia dramowe traktowali oni jako doświadczenie wartościowe dla swojego rozwoju intelektualnego i emocjonalnego, przede wszystkim w zakresie samopoznania i poznania drugiej osoby, oraz że doświadczenie to będą wykorzystywać w przyszłości.