W badaniu poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania: jak uczą się studenci odmiennych kierunków i lat studiów; czy różnią się oni wzorcami aktywności strategicznej – czy odpowiedni trening i typ kształcenia przygotowuje do bardziej świadomego i samoregulowanego uczenia się; czy można wnosić, że samoregulacja staje się dla dzisiejszej młodzieży swoistą wartością? Wstępnie założono, że studenci dysponują ukształtowanymi wzorcami zachowań strategicznych, różnych pod względem wieku i kierunku studiów. Przewidywano również, że wraz z nabywanym doświadczeniem będzie wzrastać poziom i jakość samoregulacji jako skuteczny sposób radzenia sobie z uczeniem się. Badaniem objęto łącznie 733 studentów pierwszego i piątego roku, w tym 614 studentów wychowania fizycznego i 119 kierunków pedagogicznych. Posłużono się polską wersją kwestionariusza Jak się uczysz? J. Lompschera w opracowaniu E. Czerniawskiej. Wśród studentów pierwszego roku stwierdzono większe zaangażowanie w samoregulację uczenia się u osób z kierunków pedagogicznych. Osoby z pedagogiki uczestniczyły w wykładach, czytały literaturę naukową, rozwiązywały trudne zadania, wykonywały także prace domowe. Natomiast studenci piątego roku pedagogiki okazali się bardziej elastyczni od osób studiujących wychowanie fizyczne na Politechnice Opolskiej w zakresie aktywizowania zróżnicowanych obszarów uczenia się – bardziej aktywnie, z osobistym zaangażowaniem przyswajali wykładaną wiedzę.