Sformułowano m.in. następujące pytania badawcze: Jakie są zmiany w poziomie wybranych kompetencji poznawczych i społecznych dziecka w młodszym wieku szkolnym? Jaki jest zakres, tempo i dynamika zmian w zakresie poziomu wybranych kompetencji poznawczych i społecznych dziecka? Jakie zmiany w poziomie samooceny (poczucia) wybranych kompetencji poznawczych i społecznych obserwowane są na przestrzeni trzech lat w czwartej fazie życia dziecka? W badaniu posłużono się następującymi kwestionariuszami: Testem Kółek (poziom myślenia syntetyczno-twórczego), testem Cate Franck (wyobraźnia twórcza), testem TCT-DP Urbana i Jellena (uzdolnienia twórcze), testem DMI-2KM (poziom myślenia krytyczno-analitycznego); poziom kompetencji społecznych określono za pomocą Kwestionariusza zachowania się dziecka w przedszkolu i w szkole, a poczucie kompetencji wyrażające się w samoocenie globalnej – za pomocą Behavioral and Academic Self-Esteem. Badaniem objęto 134 dzieci z pięciu klas szkół podstawowych w Białymstoku. Po czterech etapach badania do analizy włączono dane 127 uczniów, w tym 59 dziewcząt i 68 chłopców. Najbardziej dynamiczne zmiany stwierdzono w zakresie wyobraźni twórczej (wzrost wyników); największy spadek wyników dotyczył samoocen szczegółowych. Okazało się ponadto, że dzieci z początkowym niskim poziomem kompetencji w toku kształcenia znacznie poprawiły swoje wyniki, natomiast dzieci o wysokim wyjściowym poziomie kompetencji albo zachowywały poziom wyjściowy, albo go obniżały. Można zatem sądzić, że szkoła najbardziej sprzyja uczniom, u których zdiagnozowano na początku pierwszej klasy niski poziom kompetencji.