Celem badania była weryfikacja założenia o ujemnym związku korelacyjnym między poziomem poczucia bezpieczeństwa a agresywnością uczniów z lekkim upośledzeniem umysłowym. Do zebrania materiału empirycznego posłużono się kwestionariuszem Poczucie Bezpieczeństwa Z. Uchnasta oraz kwestionariuszem do badania agresywności Nastroje i humory A.H. Bussa i A. Durkee zaadaptowanego do polskich warunków przez M. Choynowskiego. Próbę stanowiło 90 uczniów (w tym 58 chłopców oraz 32 dziewczęta) uczęszczających do drugich klas jednej z krakowskich zasadniczych szkół zawodowych specjalnych dla młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że respondentów cechował nieco niższy od przeciętnego oraz przeciętny poziom agresywności ogólnej i jej poszczególnych odmian. Jednocześnie badanych charakteryzował również przeciętny poziom poczucia bezpieczeństwa. Zgromadzony materiał pozwolił potwierdzić występowanie istotnego związku poczucia bezpieczeństwa oraz agresywności wśród uczniów z lekkim upośledzeniem umysłowym. Okazało się, że globalne poczucie bezpieczeństwa oraz poczucie stabilności istotnie obniżało poziom zachowań agresywnych (co odnotowano przede wszystkim w grupie chłopców).