Sformułowano następujące pytania badawcze: Czy nauczyciele uważają, iż mają osobisty wpływ na kształtowanie charakteru swoich uczniów? Czy nauczyciele uważają, że nauczyciel w ogóle ma możliwość wpływania na charakter uczniów? Czy istnieje różnica między oceną przez nauczycieli osobistej efektywności oraz efektywności nauczycieli w ogóle? Czy istnieje związek między oceną osobistej efektywności i efektywności nauczycieli w ogóle a stażem pracy nauczycieli, rodzajem szkoły, w której uczy nauczyciel (podstawowa, gimnazjum, liceum), wielkością miejscowości, w której znajduje się szkoła, nauczanym przedmiotem, a także płcią? W badaniu wzięło udział 218 nauczycieli, w tym 83% kobiet i 17% mężczyzn. W szkołach podstawowych uczyło 35% respondentów, 29% w gimnazjach, 10% w szkołach średnich; część badanych pracowała w kilku rodzajach szkół jednocześnie. 36% osób miało łączny staż pracy wyższy niż 20 lat. W opinii badanych mieli oni wpływ na charakter swoich uczniów. Okazało się przy tym, że respondenci wyżej oceniali własne możliwości, jeśli chodzi o kształtowanie moralnego charakteru uczniów, niż możliwości nauczycieli w ogóle. Stwierdzono różnice w zakresie oceny ogólnej efektywności nauczania między nauczycielami ze wsi, z małych miast i dużych miast. Osoby z dużych miast miały wyższe wyniki (istotnie statystycznie) niż respondenci z małych miast. Wraz ze stażem pracy wzrastało przekonanie nauczycieli, że ich zasługą jest fakt okazywania szacunku innym przez uczniów.