W badaniu sformułowano dwie hipotezy wstępne: 1. Percepcja komunikacji matek pod względem otwartości i trudności przez dorastające dzieci z rodziny pełnej i niepełnej nie różni się w sposób zasadniczy. 2. Ocena komunikacji matek jest uwarunkowana płcią i wiekiem adolescenta. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano Skalę Komunikacji między Rodzicami a Dorastającymi oraz ankietę osobową. W badaniu wzięło udział 393 adolescentów, w analizie odrzucono dane ośmiu osób. W kategorii wiekowej 12-14 lat znalazły się 63 osoby, 15-16 lat 113 osób, 17-19 lat 209 osób. Na podstawie wyników badania udało się potwierdzić założenie, zgodnie z którym komunikacja z dorastającym dzieckiem nie różni się w rodzinach pełnych i niepełnych; podobne wnioski wyciągnął zresztą w swoich badaniach Robert Weiss (1979). Brak różnicy może wynikać z faktu, że matki z obu typów rodzin włączają adolescentów w obowiązki domowe. Dowiedziono, że podobny układ między matką a dzieckiem powoduje powstawanie relacji partnerskich (Brągiel, 1990). W badaniu okazało się ponadto, że dorastający równie dobrze oceniają matki z rodzin pełnych i niepełnych. Częściowo potwierdzono drugą hipotezę, zakładającą związek płci i wieku dorastającego z odbiorem komunikacji matek. Płeć nie wpływała na ocenę komunikacji między matką a dzieckiem.