Celem badania było określenie sytuacji szkolnej i rówieśniczej dzieci niepełnosprawnych ruchowo i sensorycznie, upośledzonych intelektualnie i przewlekle chorych. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego oraz indywidualnych przypadków z wykorzystaniem następujących technik: wywiadów z rodzicami i niepełnosprawnymi dziećmi, pomiaru poziomu warunków szkolnych i potrzeb dzieci, obserwacji bezpośredniej ukrytej z przebiegu organizowanych imprez integracyjnych, analizy wytworów dziecięcych. Badaniem objęto łącznie 80 rodzin z 87 dziećmi niepełnosprawnymi ruchowo, sensorycznie, upośledzonych umysłowo i przewlekle chorych w wieku 7-16 lat. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że sytuacja większości dzieci chorych i niepełnosprawnych w środowisku szkolnym odbiega znacznie od realiów ich zdrowych rówieśników (64,4%). Jednocześnie 57,5% badanych utrzymywało bardzo dobre relacje ze zdrowymi rówieśnikami. Absencja dzieci chorych i niepełnosprawnych na różnego rodzaju imprezach szkolnych nie wynikała zatem z braku akceptacji w grupie rówieśniczej, ale z trudnych warunków ekonomicznych rodziny, wymiaru i zmianowości czasu pracy rodziców oraz niskiego poziomu ich wiedzy pedagogicznej. Największe braki dzieci chore i niepełnosprawne odczuwały w zakresie realizacji kontaktów z otoczeniem społecznym (29,9%).