Przedmiot badania stanowiło pytanie: jakie cechy temperamentalne mogą być predyktorem nieśmiałości u nastolatków? Do zebrania materiału posłużono się Kwestionariuszem dla Uczniów B. Harwas-Napierały w wersji opracowanej przez A. Kulik oraz Kwestionariuszem Temperamentu EAS A. Bussa i R. Plomina, o których wypełnienie poproszono 204 uczniów klas ósmych. Finalnie do analizy zakwalifikowano wyniki 171 osób; na ich podstawie wyróżniono trzy grupy: 1) osób nieśmiałych (N = 18); 2) osób „przeciętnych” (N = 121); 3) osób nie-nieśmiałych (N = 32). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że nieśmiałe nastolatki uzyskały wysokie natężenie wyników w skali niezadowolenia i strachu, przeciętne w skali złości, aktywności oraz obniżone w skali towarzyskości. Okazało się również, że największa zależność występowała między nieśmiałością a skalą niezadowolenia, strachu i towarzyskości, nieco mniejszą korelację odnotowano między nieśmiałością a skalą złości. Jednocześnie nie wykazano istotnego związku między nieśmiałością a skalą aktywności. Analiza porównawcza wyników międzygrupowych pozwoliła stwierdzić także większą tendencję u uczniów nieśmiałych do przewidywania niepowodzeń, co wpływało na większą tolerancję samotności w tej grupie.