Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie: czy istnieją specyficzne sposoby reakcji na stres u nieletnich, które mogą przyczyniać się do kolizji z prawem karnym w tej grupie osób? Badaniu poddano trzy grupy: 1) 30 chłopców w wieku 17 i 18 lat, którzy znajdowali się pod dozorem kuratora sądowego ze względu na bójki i chuligańskie czyny; 2) 30 chłopców w wieku 17 i 18 lat, którzy nie mieli konfliktów z prawem karnym; 3) 30 mężczyzn, którzy odbywali karę pozbawienia wolności za popełnienie przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu (średnia wieku w tej grupie wynosiła 37,6 roku). Do zebrania materiału wykorzystano Kwestionariusz Opanowania Stresu. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że nieletni istotnie częściej stosowali emocjonalne strategie radzenia sobie z sytuacją trudną. Na podstawie zebranych odpowiedzi wykazano również, że nieletni w porównaniu z więźniami istotnie rzadziej stosowali strategię porównywania się z innymi, a istotnie częściej wykorzystywali strategię użalania się nad sobą. Okazało się ponadto, że badani z pierwszej grupy istotnie rzadziej posługiwali się mechanizmem obronnym „porównań społecznych w dół” z osobami, które sobie gorzej radzą, żeby lepiej wypaść i poprawić własną samoocenę. Jednocześnie nieletni respondenci postrzegali sytuacje trudne jako oznakę niesprawiedliwości będącej powodem ich krzywdy, we własnej opinii nie mieli też wpływu na przyczyny, przebieg i skutki zdarzenia.