Przedmiotem analizy był raport z 2008 roku opublikowany przez brukselski ośrodek Lisbon Council, dotyczący szkolnictwa wyższego, pt. Obywatele i społeczeństwo w dobie ery wiedzy (University System Ranking: Citizens and Society in the Age of the Knowledge). Celem opracowania było ukazanie polskiego system szkolnictwa wyższego na tle innych krajów objętych raportem: Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Danii, Szwecji, Finlandii, Irlandii, Holandii, Włoch, Austrii, Hiszpanii, Portugalii, Węgier, Australii i Stanów Zjednoczonych. Dokonano analizy współczynnika skolaryzacji w szkolnictwie wyższym, dostępu do uczelni, dostosowania prowadzonych kierunków i programów nauczania do rynku pracy, atrakcyjności uczelni dla obcokrajowców, przedziału wiekowego studentów oraz reaktywności i gotowości do zmian systemu edukacji wyższej. Wyniki analizy pozwoliły stwierdzić, że w zależności od wybranego kryterium oceny Polska plasowała się w rankingu systemów edukacji wyższej na skrajnie różnych pozycjach. Zajęła pierwsze miejsce pod względem dostępności uczelni wyższych, co wiązało się jednak z najniższym poziomem umiejętności wymaganym do podjęcia nauki w szkole wyższej. Pod względem efektywności nauczania Polska znalazła się na samym końcu rankingu, co z kolei korelowało z trudnościami w znalezieniu pracy w zawodzie. W zakresie atrakcyjności uczelni dla studentów zagranicznych Polska zajęła przedostatnie miejsce w rankingu.