Badanie przeprowadzono w celu analizy postrzegania osób niepełnosprawnych przez dzieci w wieku sześciu i 10 lat. Próba badawcza liczyła 300 osób (w tym 163 dzieci w wieku sześciu lat oraz 137 dzieci w wieku 10 lat), które uczęszczały do placówek (szkół i przedszkoli) integracyjnych oraz masowych. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano technikę rozmowy kierowanej oraz projekcji. Badani wyrażali swoje opinie werbalnie, a także graficznie (za pomocą rysunku na temat Osoba niepełnosprawna). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że większość respondentów (63% sześciolatków oraz 72% dziesięciolatków) określała osobę niepełnosprawną jako poruszającą się na wózku inwalidzkim lub przy pomocy laski, kuli (odpowiednio: ponad 25% i 57%). Zgromadzony materiał pozwolił wykazać również, że część badanych postrzegała osoby niepełnosprawne jako osoby niewidome (4% i 43%). Ponadto zwrócono uwagę, że za niepełnosprawną była także uznawana osoba ze złamaną kończyną (8,59% i 10,22%). W opinii badanych dzieci osoby niepełnosprawne utożsamiane były z czymś nieznanym, odmiennym, zagrażającym, tajemniczym i niedostępnym. Ponadto zwrócono uwagę, że dzieci często kojarzyły osoby niepełnosprawne z osobami znanymi z bliskiego lub dalszego otoczenia.