W badaniu wzięło udział 256 bezrobotnych, w tym 170 kobiet. Respondenci zgłosili się na szkolenie związane z rozpoczęciem działalności gospodarczej. Wiek badanych mieścił się w przedziale od 18 do 55 lat. Średni czas pozostawania bez pracy wyniósł 23,94 miesiąca. Do zebrania materiału wykorzystano metodę kwestionariuszową; udział w badaniu był dobrowolny; uczestnictwa odmówiło 48 osób. Po roku od pierwszego pomiaru wysłano 43 zapytania do urzędów gmin, czy osoby uczestniczące w pierwszym etapie zarejestrowały działalność gospodarczą. Otrzymano odpowiedzi dotyczące 77,73% osób z pierwszego badania. 127 osób ponadto odesłało dodatkowe ankiety, w których pytano, jakie działania podjęli w ciągu roku po udziale w szkoleniu. Dodatkowo badaniem objęto 39 menedżerów, w tym 10 kobiet. Wykonano m.in. pomiar postaw respondentów wobec pieniędzy, a także określono plany badanych wobec założenia własnej firmy (w tym celu posłużono się Kwestionariuszem Celów KCEL II Zaleskiego, 1991). Na podstawie wyników badania stwierdzono, że skłonność do ryzyka finansowego czy szukania sposobów do wzbogacenia się przyczyniały się do wyższej oceny szans na powodzenie, ale nie miały wpływu na formułowanie intencji przedsiębiorczej czy na podejmowanie działania i założenie własnej firmy przez bezrobotnych. Bezrobotni, którzy nie założyli własnej działalności gospodarczej, prezentowali niższy poziom skłonności do podejmowania ryzyka finansowego. Zauważono ponadto związek między miesięcznym dochodem rodziny a osiągnięciem sukcesu w realizacji celu.