Założono wstępnie, że studenci niezażywający narkotyków będą bardziej szczęśliwi, a także będą przejawiać wyższy poziom koherencji niż osoby eksperymentujące z narkotykami i nadużywające tych substancji. Spodziewano się także istnienia związków między poczuciem koherencji a zadowoleniem z poszczególnych sfer życia wśród respondentów zażywających narkotyki. W badaniu wzięło udział 105 studentów z różnych uczelni w Polsce, studiujących na kilkunastu kierunkach. Średni wiek badanych: 26,01 roku. W badanej próbie znalazło się 43 abstynentów, 30 osób eksperymentujących z narkotykami (które zażywały narkotyki do sześciu razy w ciągu roku) oraz 32 studentów nadużywających narkotyków. W badaniu posłużono się Kwestionariuszem Orientacji Życiowej SOC-29, Drabinkami Cantrila, Skalą Poczucia Beznadziejności Becka oraz skalami Czapińskiego: woli życia, pasji życia, poczucia szczęścia w ostatnich dniach, oceny dotychczasowego życia, zadowolenia z poszczególnych dziedzin i aspektów życia. Na podstawie wyników badania ustalono, że osoby niezażywające narkotyków charakteryzowały się większym pragnieniem życia oraz pasją życia w porównaniu z pozostałymi grupami respondentów. Osoby z grupy abstynentów deklarowały także wyższy poziom poczucia koherencji. Okazało się także, że w żadnej z badanych sfer życia osoby z grupy eksperymentujących i nadużywających nie były bardziej zadowolone niż abstynenci. Potwierdzono istnienie związków między poczuciem sensu życia a szczęściem.