Celem badania było określenie trafności i rzetelności Kwestionariusza Ryzyka Edukacyjnego własnej konstrukcji. Zadaniem narzędzia była diagnoza różnych aspektów związanych z podejmowaniem ryzyka w edukacji, w tym podejmowaniem ryzyka intelektualnego w szkole, ryzyka interpersonalnego w szkole oraz podejmowaniem ryzyka moralnego w szkole. Kwestionariusz składał się z 15 stwierdzeń, do których respondent ustosunkowywał się na pięcioskładnikowej skali Likerta. Badaniem objęto 123 studentów studiów stacjonarnych o średnim wieku równym 23,4 roku (SD = 2,15). W próbie znalazło się 70 kobiet i 53 mężczyzn. Analizę wyników przeprowadzono z wykorzystaniem analizy czynnikowej metodą głównych składowych Viramax. Wyniki pozwoliły stwierdzić, że zamiast planowanych trzech czynników optymalnym rozwiązaniem było przyjęcie dwóch niezależnych czynników, jako że podejmowanie ryzyka intelektualnego i interpersonalnego tworzyło jeden wymiar. W rezultacie przyjęto czynniki: podejmowanie ryzyka intelektualnego (wyjaśnia 49% wariancji ocen) oraz podejmowanie ryzyka moralnego (wyjaśnia 16,5% wariancji ocen). Zbadano również rzetelność poszczególnych form podejmowania ryzyka; uzyskano dla pierwszej skali wartość alfa Cronbacha = .80, dla drugiej zaś – alfa Cronbacha = ,86.