Celem badania była diagnoza sytuacji psychospołecznej rodzeństwa osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Do zebrania materiału badawczego posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem autorskiej ankiety. Dodatkowo zastosowano analizę dokumentów, obserwację, wywiad narracyjny oraz test Jaka jest wasza rodzina? autorstwa T.R. Lee. Próbę badawczą stanowiło 200 rodzin posiadających dzieci pełno- i niepełnosprawne, zamieszkujące północno-wschodnią, centralną oraz północną Polskę. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że około 40% matek i 43% ojców akceptowało swoje dzieci niepełnosprawne intelektualnie. Zgromadzony materiał pozwolił wykazać również, że zdaniem 79,2% pełnosprawnych dzieci ich rodzice bardzo dobrze traktują niepełnosprawne rodzeństwo (jako złe określiło relacje jedynie 2% dzieci). Ponadto odnotowano, że im lepiej rodzice traktują dziecko niepełnosprawne, tym lepszy jest stosunek rodzeństwa pełnosprawnego do niego. Dodatkowo okazało się, że 56,8% respondentów nie doświadczało wyróżniania niepełnosprawnego brata lub siostry przez rodziców, 24,8% dzieci dostrzegało takie zjawisko czasami, a 18,4% – stale. Jednocześnie zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami i deklaracjami okazało się, że 98,8% ankietowanych kochało swoje rodzeństwo niepełnosprawne intelektualnie.