Badanie przeprowadzono w celu analizy oczekiwań oraz sposobu realizacji zajęć szkolnych z wychowania do życia w rodzinie. Badaniem objęto dwa licea z Torunia oraz jedno liceum z Łobza w województwie zachodniopomorskim. Próbę badawczą stanowiło 119 uczniów (w tym 90 dziewcząt i 29 chłopców) oraz trzy nauczycielki prowadzące przedmiot. Do zebrania materiału posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że wśród uczniów dominował średni poziom oczekiwań wobec realizowanych treści (52,10%); 39,49% ankietowanych wyraziło wysoki poziom oczekiwań, a 8,40% – poziom niski. Wykazano również, że prawie wszyscy uczniowie oczekiwali szczegółowego omówienia zagadnień związanych z dojrzewaniem płciowym oraz mitów dotyczących „pierwszego razu”. Ponadto odnotowano, że 25,21% badanych wysoko oceniło realizację programu wychowania do życia w rodzinie, 67,23% - średnio, natomiast 7,56% wystawiło ocenę najniższą. Zgromadzony materiał pozwolił wykazać również, że na lekcjach dotyczących wychowania seksualnego korzystano z różnych pomocy naukowych (42,86%). Jednocześnie okazało się, że w ramach zajęć nie organizowano spotkań ze specjalistami (z psychologiem, ginekologiem czy prokuratorem). Zaufanie do nauczyciela prowadzącego zajęcia potwierdziło 36,97% (czasami) oraz 26% (często) uczniów. Zdaniem 38% uczniów problematyka poruszana na zajęciach była czasami adekwatna do ich oczekiwań.