Przedmiotem badania była percepcja dzieł sztuki oraz rozwój myślenia twórczego młodzieży gimnazjalnej, celem zaś określenie poziomu wychowania estetycznego w gimnazjum oraz ustalenie, w jakim stopniu ten etap nauczania przygotowuje odbiorców sztuki do ujmowania dzieła zgodnie z teorią komunikacji kulturowej oraz współtworzenia komunikatu estetycznego poprzez indywidualną interpretację. Do pomiaru osiągnięć szkolnych zastosowano testy sprawdzające z zakresu historii sztuki, do pomiaru poziomu znajomości podstawowych pojęć plastycznych wykorzystano z kolei ankietę własnej konstrukcji, a do pomiaru kreatywności zastosowano kwestionariusz KAHN według S. Popka. Badanie przeprowadzono w gimnazjach ogólnokształcących, dobranych ze względu na ich miejsce w rankingu CKE, sporządzonym na podstawie testów końcowych z roku szkolnego 2003/2004. Wybierano po dwie szkoły o najwyższych i najniższych wynikach. Na pierwszym etapie (styczeń 2005) przebadano łącznie 506 uczniów z 26 szkół. Drugi pomiar zaplanowano na maj 2007 roku. Wyniki pierwszego pomiaru pozwoliły stwierdzić, że poziom wiedzy gimnazjalistów na temat sztuki jest na początku ich nauki minimalny. Najwyższe wyniki w teście wiadomości z historii sztuki oraz wiedzy na temat podstawowych pojęć plastycznych osiągnęli uczniowie z Warszawy, najniższe zaś – z Gdańska. Większość uczniów prezentowała postawę twórczą (zachowania heurystyczne i nonkonformizm), byli otwarci na problemy estetyczne, próbowali swobodnie i nieświadomie interpretować sztukę oraz szukali w niej odpowiedzi na nurtujące ich problemy. Brakowało im jednak wiedzy i ukierunkowania umiejętności.