Celem badania było dokonanie analizy motywów podejmowania działań prospołecznych i angażowania się w działalność wolontariacką w zależności od płci. Badaniem objęto 100 studentów Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku, którzy studiowali na różnych kierunkach i byli w jakiś sposób związani z działaniami wolontariackimi. W próbie znalazło się 16 mężczyzn i 84 kobiety. 62% badanych ukończyło liceum ogólnokształcące. Najczęściej postrzegano model wychowania w rodzinie jako demokratyczny (60%). 98% badanych zadeklarowało się jako osoby wierzące, natomiast 87% – jako osoby o przeciętnej sytuacji materialnej. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że w podejmowaniu działań wolontariackich mężczyźni częściej kierowali się motywacją endocentryczną niż kobiety. Istotne statystycznie różnice między płciami stwierdzono w przypadku chęci zdobycia awansu społecznego i zawodowego. Duży rozdźwięk opinii stwierdzono także w przypadku chęci bycia zauważonym i docenionym oraz zapewnienia sobie spokoju sumienia. Kobiety częściej kierowały się motywacją egzocentryczną, wskazując na potrzeby innych osób. Częściej też podejmowały tego rodzaju aktywność z chęci zdobycia nowych doświadczeń i umiejętności oraz dla własnej satysfakcji płynącej z radości tych, którym pomagały. Motywację badanych przeanalizowano również szczegółowo ze względu na typ podejmowanej pracy, liczbę godzin przeznaczonych na działania wolontariackie, warunki pomagania, zrzeszenie w organizacji wolontariackiej oraz udział w szkoleniach dla wolontariuszy.