Przedmiotem przeglądu badań był problem zatrudnienia absolwentów szkół wyższych. Przedstawiono dane dotyczące sytuacji bezrobotnej młodzieży w wieku 18-24 lat; powołano się między innymi na dane Eurostatu z lat 1991-2006. W celu omówienia sytuacji absolwentów różnych typów szkół zgromadzono z kolei dane o liczbie rejestrujących się w urzędach pracy; analizie poddano również wyniki Narodowego Spisu Powszechnego oraz dane BAEL. Problematykę emigracji młodzieży omówiono na podstawie danych Departamentu Rynku Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, wyników badania Pracodawca Roku 2005, wyników badań CBOS-u z listopada 2006 roku oraz szacunków European Citizen Action Service (ECAS). Rezultaty analizy danych pozwoliły stwierdzić, że sytuację młodzieży na rynku pracy cechowały w Polsce zmniejszający się poziom bezrobocia (spadający szybciej niż ogólny poziom bezrobocia) oraz krótkie pozostawanie w ewidencji bezrobotnych w porównaniu z resztą populacji, czyli mniejsze narażenie na długotrwałe pozostawanie bez pracy. Dynamiczny wzrost bezrobocia w grupie absolwentów szkół wyższych należało wiązać ze wzrostem aspiracji dotyczących uzyskiwania wykształcenia, dynamicznym rozwojem szkolnictwa wyższego oraz uzyskiwaniem przez młodzież kwalifikacji wynikających często z mody na dany kierunek (np. ekonomia i pedagogika). W związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej i otwarciem rynków pracy pojawił się również problem emigracji młodzieży, w tym studentów i absolwentów szkół wyższych, która szczególnie chętnie ustosunkowywała się do perspektywy znalezienia pracy w jednym z państw UE. Głównym motywem wyjazdu pozostają względy ekonomiczne, a dla młodzieży wyjazd był tym łatwiejszy, że poprawiła się wśród nich znajomość języków obcych. Migracja zarobkowa dotyczyła nie tylko absolwentów, lecz także studentów, którzy jeszcze w czasie studiów wyjeżdżali w celu zdobycia pierwszych doświadczeń zawodowych, zarobienia pieniędzy, podróży, poznania innych kultur i polepszenia znajomości języka obcego.