Celem badania była diagnoza, jak kształtuje się struktura wypalenia zawodowego nauczycieli placówek specjalnych. Do zebrania materiału badawczego posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem Kwestionariusza Wypalenia Zawodowego (MBI) Ch. Maslach. Badanie miało charakter pilotażowy i objęto nim 35 pedagogów (w wieku od 26 do 58 lat) zatrudnionych w placówkach specjalnych we Wrocławiu. Wśród respondentów 91,4% legitymowało się wyższym wykształceniem, a średni staż pracy wynosił 14,7 roku. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że emocjonalne wyczerpanie ankietowanych nauczycieli znajdowało się na poziomie średnim. Wykazano również, że u 74,3% badanych nie występowały objawy depersonalizacji. Ponadto okazało się, że nie wystąpiły istotne statystycznie różnice w skalach wypalenia zawodowego respondentów ze względu na atmosferę w pracy. Zaobserwowano natomiast istotne statystycznie różnice w skalach wyczerpania emocjonalnego i osobistych osiągnięć. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem pedagodzy posiadający poczucie sukcesu zawodowego uzyskali wynik średni 2,10, a pedagodzy, którzy nie mieli poczucia sukcesu – 3,16. Ustalono również, że różnice wystąpiły w skali depersonalizacji (pod względem stażu pracy pedagogów).