Celem badania było określenie profilu psychologicznego trenera, ewentualnych różnic między trenerami a osobami nieprowadzącymi szkoleń w zakresie neurotyczności, sumienności, ugodowości itp. oraz predyspozycji psychologicznych do wykonywania zawodu trenera. Badaniem objęto 72 osoby, w tym 36 trenerów (grupa eksperymentalna) i 36 nietrenerów (grupa kontrola). W pierwszej grupie znalazło się 18 kobiet i 18 mężczyzn z co najmniej dwuletnim doświadczeniem w zakresie prowadzenia szkoleń dla studentów, pracowników firm i osób indywidualnych. Wiek badanych mieścił się w przedziale 25-50 lat przy średniej wynoszącej 35,33 roku. W grupie kontrolnej znalazło 28 kobiet i ośmiu mężczyzn aktywnych zawodowo z co najmniej dwuletnim doświadczeniem zawodowym, w wieku 26-50 lat przy średniej wynoszącej 33 lata. Osoby te reprezentowały zawody ukierunkowane na ludzi, tzn. związane z sytuacjami pomagania, wychowywania, nauczania, usługami i kierowaniem. W badaniu wykorzystano Kwestionariusz Kompetencji Społecznych (KKS), Kwestionariusz Inteligencji Emocjonalnej INTE, Inwentarz do Oceny Płci Psychologicznej (IPP), Inwentarz Osobowości NEO-FFI oraz Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że trenerzy charakteryzowali się niskim poziomem neurotyczności, wysokimi wynikami na skali ekstrawersji, bezkonfliktowością i wrażliwością na problemy innych, wysokim natężeniem inteligencji emocjonalnej oraz wysokim poczuciem własnej skuteczności. Stwierdzono również stosunkowo niski poziom samooceny w zakresie kompetencji społecznych, co można było wiązać z „paradoksem w samoocenie”, czyli zwiększonym krytycyzmem wynikającym ze specyfiki zawodu. Trenerzy reprezentowali najczęściej typ androgyniczny i krzyżowo określony seksualnie. Do najważniejszych determinantów zawodu trenera zaliczono sumienność i neurotyczność, w dalszej kolejności inteligencję emocjonalną i kompetencje społeczne. Im wyższe wyniki w pierwszych dwóch zmiennych i niższe w trzeciej i czwartej, tym większe było prawdopodobieństwo, że dana osoba była trenerem. Zmienne te w 75% pozwalały rozpoznać przynależność danego badanego do jednej z grup.